بیمه جامع عمر و سرمایه گذاری
معرفی
این نوع بیمه یکی از انواع بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری است. افرادی که از این نوع بیمه استفاده می کنند، در پوشش خطر فوت و برخی پوشش های اضافی دیگر قرار می گیرند. اگر بیمه شده در پایان مدت بیمه نامه در قید حیات باشد، این نوع بیمه اندوخته ای را به بیمه گذار و بیمه شده می پردازد.
پوشش فوت: در این نوع بیمه، مقدار سرمایه ای که برای فوت در نظر گرفته شده، به سن شخص بیمه شده و مقدار هزینه ای بستگی دارد که بیمه شده به عنوان حق بیمه سالانه می پردازد. این مقدار می تواند در سال های آینده تغییر کند و فقط وقتی پرداخت می شود که بیمه شده در مدت بیمه نامه فوت کند.
بر اساس این بیمه، اگر فوت بیمه شده در زمان بیمه نامه اتفاق بیفتد و وی همه شرایط را داشته باشد و تعهدات قانونی را در هر سال بیمه ای رعایت کرده باشد، مبلغ سرمایه فوت بر اساس تاریخ فوت وی و نیز بر اساس اندوخته بیمه نامه به صورت روزشمار تا زمان فوت پرداخت می شود. بیمه گذار همچنین می تواند برای جبران تورم، تا میزان 5، 10، 15 یا 20 درصد، افزایش سرمایه فوت در هر سال را درخواست کند. سرمایه این پوشش بیمه ای، از یک تا 25 برابر حق بیمه سال اول و تا سقف 5،000،000،000 ریال است.
برای اینکه حقوق بیمه گذار نیز رعایت شود، سرمایه ای که برای فوت بیمه شدگان کمتر از 16 سال می تواند پرداخت شود، در بیشترین حالت ممکن، 15 برابر حق بیمه سال اول است و این مبلغ با در نظر گرفتن رده های سنی مختلف تعیین می شود.
پوشش حیات: اگر شخص بیمه شده تا پایان مدت بیمه نامه در قید حیات باشد، مبلغی که بیمه می تواند برای وی در پایان مدت بیمه نامه پرداخت کند، با جمع آوری و انباشتن بخشی از هزینه های پرداختی بیمه گذار در قالب یک اندوخته سرمایه گذاری محاسبه می شود. این اندوخته می تواند برای تامین هزینه های دوره بازنشستگی یا دیگر اهداف مالی شخص بیمه شده در آینده باشد.
در بیمه سرمایه گذاری، شخص بیمه شده با توجه به نیازهای خود و خانواده اش، مقدار سرمایه ای را به عنوان سرمایه فوت انتخاب می کند و بر اساس آن مقدار سرمایه ای که انتخاب کرده، و همچنین بر اساس توانایی مالی و تمایلش، مبلغ حق بیمه و نحوه پرداخت آن را (ماهانه، دوماهه، سه ماهه، شش ماهه، سالانه، یا یکجا) انتخاب می کند. حق بیمه هایی که شخص بیمه شده می پردازد، بعد از کم شده هزینه هایی، به اندوخته سرمایه وی اضافه می شود. هزینه هایی که از حق بیمه او کم می شود از این قرار است: حق بیمه لازم برای پوشش فوت، هزینه های بیمه نامه، مالیات بر ارزش افزوده و پوشش های اضافی. مبلغ این اندوخته، با گذشت سال های بعد، از طریق اضافه شدن حق بیمه های بعدی و اضافه شدن سود به آن، بیشتر و بیشتر می شود و یک سرمایه حیات تشکیل می گردد. این سرمایه حیات، می تواند یک پس انداز مطمئن برای رفع نیازهای احتمالی و برنامه های آینده بیمه شده باشد. نرخ سود تضمینی در بیمه های عمر انفرادی بر اساس آیین نامه بیمه مرکزی در 2 سال بیمه نامه، 16 درصد و در 2 سال دوم، 13 درصد است. این نرخ از سال 5 به بعد، 10 درصد است.
پوشش های اضافه
در این نوع بیمه نامه، سرمایه اندوخته ای تشکیل می شود و اگر بیمه شده تا پایان بیمه نامه در قید حیات باشد، همراه با پوشش خطر فوت، به وی پرداخت می شود. این سرمایه می تواند در دوران بازنشستگی یا اهداف مالی دیگر به کار آید. همچنین برخی پوشش های اضافی دیگر نیز در این نوع بیمه برای شخص بیمه شده پیش بینی شده که هر یک از آن ها با در نظر گرفتن حق بیمه مرتبط با خود، تعهدات خاصی را برای شخص بیمه شده دارد و اگر اتفاقی برای شخص بیمه شده بیفتد، از وی حمایت می کند.
پوشش فوت ناشی از حادثه
شخصی که این نوع بیمه را انتخاب می کند، اگر بر اثر حادثه ای فوت کند، سرمایه ناشی از آن حادثه همراه با سرمایه فوت به هر علت و نیز سرمایه اندوخته شده تا زمان فوت، به استفاده کنندگان پرداخت می شود. سرمایه فوت ناشی از حادثه، ضریبی از سرمایه فوت به هر علت است و بیمه گذار می تواند سرمایه این پوشش را به دلخواه از یک تا سه برابر سرمایه فوت به هر علت انتخاب کند. این پوشش برای بیمه شدگان 4 سال به بالا (تا انتهای مدت بیمه نامه) ارائه می شود.
پوشش نقص عضو دائم ناشی از حادثه
در این نوع پوشش، اگر در مدت بیمه نامه، برای شخص بیمه شده اتفاقاتی مثل نقص عضو یا ازکارافتادگی دائم ناشی از حادثه رخ دهد، بیمه گر درصدی از سرمایه نقص عضو را بر اساس درصد ازکارافتادگی و بر اساس شرایط و ضوابط اختصاصی این پوشش، به بیمه شده می پردازد. توضیح ضروری اینکه: سرمایه نقص عضو برابر 100 درصد سرمایه فوت حادثی تعیین می شود. شرایط سنی این پوشش مثل پوشش فوت ناشی از حادثه است و به شرط خرید پوشش فوت ناشی از حادثه برای بیمه شدگان 4 سال به بالا (تا انتهای مدت بیمه نامه) می توان آن را ارائه کرد.
هزینه های پزشکی ناشی از حادثه
در این نوع پوشش، بیمه گر هزینه های پزشکی مربوط به حوادثی که برای بیمه شده رخ می دهد را می پردازد. مبلغ این بیمه 10 درصد سرمایه فوت حادثی تا سقف 500،000،000 ریال است. شرایط سنی این پوشش مثل پوشش فوت ناشی از حادثه است و به شرط خرید پوشش فوت ناشی از حادثه برای بیمه شدگان 4 سال به بالا (تا انتهای مدت بیمه نامه) می توان آن را ارائه کرد.
پوشش بیماری های خاص
اگر بیمه شده به هر یک از بیماری های خاص که در ادامه ذکر می شود، مبتلا گردد و پزشک معتمد بیمه گر آن بیماری را تایید کند، شرکت بیمه دی مکلف است هزینه های درمانی بیماری های تحت پوشش را حداکثر معادل 30 درصد سرمایه فوت به هر علت، در سالی که این اتفاق برای بیمه شده افتاده، تا سقف 500،000،000 به بیمه شده یا بیمه گذار پرداخت کند. در حال حاضر این پوشش برای بیمه شدگان 4 تا 60 سال است. بیماری های تحت پوشش این بیمه عبارتند از:
انواع سرطان
سکته قلبی
سکته مغزی
عمل جراحی قلب باز
پیوند اعضای اصلی بدن
پوشش معافیت از پرداخت حق بیمه بر اثر از کارافتادگی کامل و دائم بیمه شده (ناشی از حادثه یا بیماری) / بیمه گذار (ناشی از حادثه)
اگر ازکارافتادگی کامل و دائم برای بیمه شده (ناشی از حادثه با بیماری) یا بیمه گذار (ناشی از حادثه) اتفاق بیفتد، بعد از حذف پوشش های اضافی بیمه نامه از ابتدای سال بیمه ای جدید، بیمه گذار دیگر لازم نیست حق بیمه سال های آینده را پرداخت کند و از پرداخت آن معاف می شود. شرایط سنی برای این پوشش از 18 تا 60 سال است. توضیح مهم اینکه: اگر حق بیمه پرداختی بیمه نامه به صورت افزایشی انتخاب شده باشد، افزایش های مرتبط با آن نیز شامل این معافیت می شود و بیمه گذار لازم نیست آن ها را پرداخت کند. اگر در مدت قرارداد، از کارافتادگی کامل و دائم برای بیمه شده (حادثه یا بیماری) یا بیمه گذار (حادثی) اتفاق بیفتد،
شرکت بیمه دی متعهد است حق بیمه را پرداخت کند و سرمایه گذاری بیمه نامه طبق روال قبل ادامه دارد. در زمانی که شرکت بیمه در حال پرداخت حق بیمه است (دوره معافیت)، اگر بیمه گذار به پرداخت حق بیمه پوشش های اضافی تمایل داشته باشد، شرکت بیمه می تواند آن پوشش های اضافی را به وی ارائه کند.
ویژگی های طرح جامع عمر و سرمایه گذاری
واریز متفرقه: بیمه گذار در هر زمانی (چه در زمان تکمیل فرم پیشنهاد و چه در مدت بیمه نامه) می تواند مبلغی را به عنوان اندوخته اولیه یا واریز متفرقه به حساب اندوخته بیمه نامه واریز کند. این کار برای تقویت اندوخته سرمایه گذاری است.
سن بیمه شده در زمان صدور: از ابتدای تولد تا 65 سالگی
مدت بیمه نامه: 5 تا 30 سال
روش پرداخت حق بیمه: یکجا، سالیانه، شش ماهه، سه ماهه، دوماهه، ماهانه.
حق بیمه: حداقل حق بیمه یکجا: 10،000،000 ریال
حداقل حق بیمه سالانه: 2،500،000 ریال
ضریب افزایش سالانه حق بیمه: 0، 5%، 10%، 15%، 20% (به انتخاب بیمه گذار)
ضریب افزایش سالانه سرمایه فوت: 0، 5%، 10%، 15%، 20% (به انتخاب بیمه گذار)
حداکثر سن ارائه پوشش فوت و حادثه: 70 سالگی
تعهدات بیمه گر در زمینه پوشش های اضافه حادثی، برابر است با ضریبی از پوشش فوت حادثی.
پرداخت اندوخته انتهای دوره به صورت مستمری (مادام یا مدت معین)
معافیت سرمایه بیمه عمر و سرمایه گذاری از مالیات بر درآمد، بر اساس ماده 136 قانون مالیات های مستقیم
بخشودگی مالیاتی حق بیمه های عمر و سرمایه گذاری، طبق ماده 137 قانون مالیات مستقیم
معافیت سرمایه بیمه عمر و سرمایه گذاری از مالیات بر ارث، مطابق مواد 17، 18، 19، 23 و 38 قانون مالیات های مستقیم مصوب اسفند ماه 1345
مشارکت در منافع
در بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری، بیمه گذار هم در سود علی الحساب تضمینی مشارکت دارد و هم در 85% منافع حاصل از سرمایه گذاری بیمه گر بر روی ذخیره بیمه نامه مشارکت دارد. این مشارکت به صورت افزایش اندوخته سرمایه گذاری به استفاده کننده از بیمه نامه پرداخت می شود.
منظور بیمه گران از قراردادهای با مشارکت، این است که در پایان مدت بیمه، علاوه بر سرمایه و اندوخته اولیه، مبلغی اضافه به بیمه گذار پرداخت شود. این پرداخت با این هدف انجام می شود که تا حد ممکن آثار تورم خنثی شود و مزایای بیمه های عمر، بیشتر و جالب تر باشد. عمل مشارکت در منافع موجب می شود که قسمت بزرگی از سود قراردادها به دارندگان آن برگشت داده شود. این ابزاری برای متعادل کردن و تصحیح نرخ سود است. مشارکت در منافع حاصل از سرمایه گذاری ذخایر بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری سودی در بردارد. این سود با توجه به طول دوره مشارکت بیمه گذار در پرداخت حق بیمه طی سال مالی و نیز زمان پرداخت حق بیمه (قبل یا بعد از سررسید اقساط) توزیع می شود. مشارکت در منافع، نوعی سود است که علاوه بر نرخ بهره (سود) فنی است که در محاسبه ها در نظر گرفته می شود و در محاسبه و پرداخت سرمایه به صورت تضمینی به بیمه گذار منتقل می شود.
مزایای اصلی بیمه های عمر و سرمایه گذاری
تامین هزینه های فوت
با فوت سرپرست خانواده، تعهدات تازه ای برای بازماندگان به وجود می آید؛ مانند: هزینه تدفین و مراسم خاکسپاری، هزینه های درمانی و بیمارستانی احتمالی متوفی، پرداخت قرض ها، صورتحساب های جاری، مالیات های سنگین و... . با تهیه بیمه عمر و پوشش فوت، این مخارج را می توان تامین کرد.
تامین مستمری برای بازماندگان پس از فوت
با فوت سرپرست خانواده، بازماندگان به یک مقرری ماهانه و ادامه دار، برای گذران زندگی و تامین مخارج روزانه نیاز دارند. وجود فرزندان کمتر از 18 سال، شاغل نبودن همسر بیوه، وجود افراد پیر یا معلول و نیازمند نگهداری و تعداد فرزندان دختر، از عواملی هستند که نیاز به وجود مستمری بعد از فوت سرپرست را حیاتی تر می کنند. برای مثال؛ وجود یک مستمری هرچند ناچیز، برای همسری که مجبور به ادامه زندگی در منزل فرزندان است، اثر بسیار مثبتی در زندگی و شرایط حیات وی خواهد داشت.
تامین اقساط وام ها و دیون
بیشتر افراد در زمان زندگی خود، وام هایی را از موسسه ها و بانک ها برای خرید یا تامین مسکن دریافت می کنند و آن خانه تا پرداخت کامل اقساط، در رهن بانک خواهد بود. با فوت فرد سرپرست خانواده، بازماندگان باید بقیه اقساط را بپردازند و اگر نتوانند از پس این قسط ها بر بیایند، ممکن است آن دارایی یا خانه مصادره شود. با وجود بیمه های عمر این تهدید جدی از بین خواهد رفت.
تامین هزینه تحصیلات
تامین هزینه تحصیل فرزندان، مخصوصا در دوره های دانشگاهی، هزینه دیگری است که با فوت سرپرست خانواده به عهده بازماندگان خواهد بود. بیمه عمر می تواند سرمایه هایی را در دوره های معین در اختیار فرزندان قرار دهد.
تامین سرمایه برای هدف های خاص
اگر کسی قصد داشته باشد بعد از فوتش، مبلغی از دارایی خود را برای امور خیریه مثل تاسیس درمانگاه، مدرسه، مسجد، یا رفع نیاز مستمندان هزینه کند، می تواند با استفاده از بیمه عمر به راحتی این کار را انجام دهد. بیمه گر پس از فوت وی، آن مبلغ معین را یکجا یا به دفعات متعدد، به موسسه یا اشخاص تعیین شده می پردازد.
تامین بعضی مشکلات مالی در کسب و کار که به دلیل فوت مدیر / سرپرست / متخصص به وجود می آید
اگر یک موسسه با فوت مدیر یا بعضی از متخصصان کلیدی خود روبه رو شود و این اتفاق، باعث زیان های پیش بینی نشده ای شود، بیمه های عمر می توانند با تامین سرمایه، برخی از زبان های پیش بینی نشده را از میان بردارند. همچنین اگر با فوت یک شریک، مشکلاتی برای شریک دیگر به وجود بیاید، بیمه عمر آن مشکلات را برطرف کند و آن هزینه ها را تامین کند. بیمه عمر همچنین می تواند سهم شریک فوت شده را به وارثان پرداخت کند.
تامین مستمری بازنشستگی
اگر فردی تا سن بازنشستگی زنده باشد، به درآمدی به صورت مستمری نیاز دارد تا بتواند نیازهای مالی خود مانند هزینه درمان در دوران کهولت سن را برآورده کند. علاوه بر این ها، در کشور ما به دلیل بعضی ویژگی های فرهنگی در خانواده ها، پس از تحصیل و ازدواج فرزندان و تشکیل خانواده، هزینه های افراد مسن و بازنشسته بیشتر می شود. در این شرایط، فرد بازنشسته نیاز به حمایت مالی بیشتری دارد که این نیاز از طریق بیمه عمر جبران می شود.
تامین آینده فرزندان
گاهی ممکن است والدین بخواهند برای آینده فرزندان خود برنامه ریزی کنند. معمولا پدر و مادری که خود در سن 30 تا 40 سال هستند و فرزندانشان در سن 5 تا 10 سال هستند، در 15 تا 20 سال آینده به یکباره با هزینه هایی رو به رو می شوند که تقریبا با دوره بازنشستگی خودشان هم زمان است. در آن زمان، پسر خانواده به هزینه تحصیل در دانشگاه، سرمایه ای برای شروع به کار، مبلغ زیادی برای ازدواج و حتی تامین هزینه های اولیه زندگی مشترک و مهریه خواهد بود. از سوی دیگر، دختر خانواده نیز در کنار هزینه تحصیل، هزینه زیادی را برای تامین جهیزیه نیاز دارد. همه این هزینه ها که به عنوان آینده فرزندان به عهده خانواده است را با خرید بیمه های عمر پس اندازی (بیمه نامه های با پوشش حیات) به صورت تدریجی می توان پرداخت کرد.
پس انداز منظم و سرمایه گذاری منظم مبالغ اندک
معمولا بیشتر خانواده ها مخصوصا طبقه متوسط و متوسط رو به پایین، پس اندازهای ماهانه ای دارند که نمی توان از آن ها برای خرید یک دارایی گران قیمت مانند مسکن، اتومبیل یا زمین استفاده کرد. علاوه بر این، بیشتر موسسات مالی و بانک ها نیز برنامه ای بلند مدت برای این سرمایه های اندک ندارند. از سوی دیگر، جمع آوری این مبالغ اندک توسط خود شخص نیز ادامه دار نیست و چه بسا دستخوش وسوسه های گوناگون قرار گرفته و خرج شود. به همین دلیل بیشتر افراد، پس انداز اجباری و مطمئن را به پس انداز آزاد و نامرتب ترجیح می دهند. بیمه های عمر یکی از بهترین روش هایی است که این مبالغ اندک را برای فرد پس انداز و سرمایه گذاری می کند. این پس انداز به شکلی کارا انجام می شود و برای فرد بیمه شده، سود مرکب به همراه دارد.
کارایی در سبد هزینه های خانوار
موسسه های بیمه برای اینکه حق بیمه را در تاریخ های معین جمع آوری کنند، مشتریان خود و بیمه گذاران را مطلع می کنند. این اطلاع رسانی موجب می شود بیمه گذاران، این پول را از درآمد خود کنار بگذارند و آن را خرج نکنند. اگر این اطلاع رسانی انجام نشود، این پول احتمالا صرف خرید کالاهای غیرضروری یا مصرفی می شود.
نحوه پرداخت سرمایه
به طور کلی، پرداخت سرمایه به انقضای بیمه نامه بستگی دارد که در بیمه نامه طرح جامع عمر و سرمایه گذاری شرکت بیمه دی، به این دو صورت انجام می گیرد:
فوت بیمه شده در مدت بیمه نامه
حیات بیمه شده در انتهای مدت بیمه نامه
در هر دو صورت، سرمایه اندوخته شده از حق بیمۀ پرداختی بیمه، در انقضای بیمه نامه، (تاریخ فوت یا پایان مدت بیمه نامه) به یکی از این حالت ها پرداخت می شود:
یکجا: در این حالت، همه پول بیمه به صورت یکجا به استفاده کنندگان بیمه نامه (فوت یا حیات) پرداخت می شود، تا آن ها بتوانند مشکلات و نارسایی های مالی خود را که ناگهانی ایجاد شده، برطرف کنند.
مستمری: در این حالت، پول بیمه در انتهای مدت بیمه نامه، به صورت مستمری و در قالب یکی از حالت هایی که در ادامه ذکر می شود، پرداخت می گردد. بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران در حال تهیه دستورالعمل نهایی چگونگی ارائه این طرح است.
پرداخت مستمری تضمینی با مدت معین:
در این روش، پولی که به صورت مستمری به بیمه شده پرداخت می شود، از آن مقدار سرمایه اندوخته شده تامین خواهد شد. دوره پرداخت پول مستمری تضمینی با مدت معین، به انتخاب بیمه گذار است و در صورت فوت مستمری بگیر، باقیمانده مستمری به صورت یکجا با به صورت ادامه روند مستمری، تا پایان دوره ای که تعیین شده به افراد ذینفع پرداخت می شود.
پرداخت مستمری مادام العمر (به شرط حیات):
در این روش نیز، پولی که به صورت مستمری به بیمه شده پرداخت می شود، از آن مقدار سرمایه اندوخته شده تامین خواهد شد. همان طور که از نام این طرح مشخص است، دوره پرداخت پول مستمری تا زمان حیات مستمری بگیر است و با فوت وی، مستمری قطع خواهد شد. این طرح برای مستمری بگیرانی که هیچ ورثه ای ندارند، توصیه می شود.
پرداخت مستمری مادام العمر با دوره تضمین:
یکی از نگرانی های افرادی که مستمری مادام العمر (روش قبلی) را انتخاب می کنند، فوت زودهنگام است. برای اینکه این دغدغه در ذهن این گروه از افراد رفع شود، بیمه گر دوره ای را به عنوان دوره تضمین در پرداخت مستمری در نظر می گیرد. مدت این دوره تضمین به دلخواه مستمری بگیر است. اگر در این روش، مستمری بگیر قبل از دوره تضمین فوت کند، بیمه گر تعهد می کند که پرداخت مستمری تا پایان دوره تضمین ادامه خواهد داشت. اما اگر فوت مستمری بگیر بعد از دوره تضمین باشد، مستمری قطع خواهد شد.
پرداخت مستمری به شرط حیات با مدت معین:
در این روش، مستمری بگیر مدتی را تعیین می کند به عنوان دوره پرداخت مستمری. با فوت مستمری بگیر در طول این مدت، یا رسیدن به انتهای دوره، پرداخت مستمری قطع می شود.
پرداخت مستمری به شرط حیات با مدت معین و دوره تضمین:
این روش ترکیبی از دو روش بالا است. مستمری بگیر دوره ای را به عنوان دوره دریافت مستمری به شرط حیات تعیین می کند و دوره ای را به عنوان دوره تضمین پرداخت مستمری انتخاب می کند. دوره تضمین می بایست کمتر از دوره معین دریافت مستمری باشد. اگر مستمری بگیر در دوره تضمین فوت کند، بیمه گر تعهد دارد که مستمری را تا پایان دوره تضمین پرداخت کند. اگر مستمری بگیر در انتهای دوره تضمین، در قید حیات باشد، با فوت وی یا رسیدن به انتهای قرارداد (انتهای دوره معین) پرداخت مستمری قطع می شود.
مشاوران ما از طریق این شماره 57923000 پاسخگو خواهند بود